Στις 2 Μαϊου του 2014 οι Ουκρανοί νεοναζί βίαζαν και στραγγάλισαν στο κτίριο του συνδικάτου και όμως δεν έπαιξε πουθενά στα κανάλια!

Posted on 4 Μαΐου, 2015 by rogmesstaanatolika

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/στις-2-μαϊου-του-2014-οι-ουκρανοί-νεοναζί-βίαζαν-και-στραγγάλισαν-στο-κτίριο-του-συνδικάτου

2o Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στην Παλλήνη

Posted on 16 Απριλίου, 2015 by rogmesstaanatolika

Οι Ρωγμές στα Ανατολικά δρουν στην Παλλήνη και τις γύρω περιοχές εδώ και ένα χρόνο. Όλον αυτόν το χρόνο με πολύμορφες κινηματικές πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις έχει φτιαχτεί στην περιοχή ένα μωσαϊκό νεολαιίστικων δράσεων. Το διήμερο Παρασκευής 24 και Σαββάτου 25 θέλουμε να αποτελέσει ένα νέο δυνατό σταθμό σ’ αυτήν τη διαδρομή με το 2ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στην Παλλήνη, όπως ακριβώς η περσινή μας αφετηρία!

Στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ περιμένουμε νέους και εργαζόμενους, συλλογικότητες, σωματεία της περιοχής, να βρεθούμε, να συζητήσουμε και να χαράξουμε από κοινού αυτόν το δρόμο!

Παρασκευή 24/4

18.00 Graffiti & Dj Set

20.00 Θεατρική παράσταση «Η Μαύρη Τσαρίνα» με τους Τσιριτσάντσουλες

21.30 Συναυλία με τους:

– Υπόγειος Κόσμος 26
– Δίστιχο Βλέμμα
– Τ.Σ.Δ.
– Katholou Crew
– Ξένος (Ν.Α.)
– 6αρια
– Infinik
– Spectacular Bastards

Σάββατο 25/4

19.00 Συζήτηση με τους:

Η διεκδίκηση του ελεύθερου χώρου, οι κοινές ανάγκες ενάντια στην ιδιωτική εκμετάλλευση Κτημα Καμπά

21.30 Συναυλία με τους:

– Giapidia
– Pirate City
– Almost There
– Contra Limit
– 45 Rats

Facebook Event

Ελευθεριακό σχολείο Αλε.Γρη.Α.

Posted on 5 Μαρτίου, 2015 by rogmesstaanatolika

Ξυπνάς νωρίς το πρωί, θες δε θες. Τσιμπάς κάτι για πρωινό, ετοιμάζεις την τσάντα και πας στο σχολείο. 8.10 – 8.15 υποχρεωτικά εκεί, αλλιώς, απουσία…

1η ώρα, 2η ώρα, σχεδόν όλες τις ώρες το πρόγραμμα είναι το ίδιο: εξέταση (τρέμεις μη σε “σηκώσει”), παράδοση (πάνω κάτω αυτά που λέει το βιβλίο, βαριέσει κάργα), ύλη και ασκήσεις για το επόμενο μάθημα, διάλειμμα λίγων λεπτών, ξανά στην τάξη.

Το αγαπημένο μότο των καθηγητών είναι το “SOS για τις εξετάσεις”, το μεγάλο στόχο της χρονιάς και της ζωής! Στις μικρότερες τάξεις είναι το “πάρτε καλές βάσεις από τώρα, γιατί μετά ζορίζουν τα πράγματα” – λες και δεν το ξέρεις ήδη το ζόρι, λες και δεν το ζεις…

Παίζει να γουστάρεις κάποιον καθηγητή/-τρια και το μάθημά του/της, αλλά ακόμα κι αυτός/-ή βάζει βαθμούς. Κι αυτοί “αξιολογούνται” πλέον, το μόνο που κάνουν πια είναι να τρέχουν να προλάβουν την ύλη της χρονιάς. Οι περισσότεροι απλά σου κολλάνε την ετικέτα, καλός/μέτριος/κακός μαθητής, και φέρονται ανάλογα.

Γυρνάς στο σπίτι. Φαΐ και διάβασμα. Το απόγευμα, αν στην οικογένεια παίζουν εργαζόμενοι γονείς (άρα φράγκα), φροντιστήριο. Ιδιωτικό σχολείο για τον υποτιθέμενο ελεύθερο χρόνο σου, η μάθηση γίνεται προϊόν, σαν κι αυτά στα ράφια του super market.

Και οι φίλοι σου; Το παιχνίδι; Χρόνος και διάθεση να διαβάσεις κάτι που σ’ ενδιαφέρει; Κανά χόμπυ έχεις, ή τό ‘φαγε κι αυτό η μαρμάγκα;

Στη δομή παιδείας ΑλεΓρηΑ βλέπουμε τη μάθηση και τη γνώση αλλιώς. Όχι σαν κάτι υποχρεωτικό, αλλά σαν μια δημιουργική διαδικασία. Θέλουμε να μιλάμε για όλα, να λύνουμε μαζί τα προβλήματα, να είμαστε όλοι ίσοι, να μαθαίνουμε όλοι απ’ όλους, χωρίς βαθμούς, “ύλη” και άγχος.

ΥΓ: το όνομα του σχολείου είναι “Αλε.Γρη.Α”, από τις αρχικές συλλαβές του ονόματος του Αλέξη Γρηγορόπουλου. (‘Alegria’ στα ισπανικά σημαίνει χαρά.)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ/ΣΥΖΗΤΗΣΗ: «Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ KAI O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ» 25/2/15

Posted on 24 Φεβρουαρίου, 2015 by rogmesstaanatolika

ΤΕΤΑΡΤΗ 25/2/15 – 19:00, 1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΛΛΗΝΗΣ (Λεωφόρος Μαραθώνος 144 & Αθηνάς, Παλλήνη 153 51, είσοδος από Αθηνάς)

Καλεσμένοι: Αγγελική Βαλσαμάκη (Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά), Τάκης Ζώτος (Πολιτική αγωγή – Ομάδα “JAILGOLDENDAWN”), Άρης Χατζηστεφάνου (Δημοσιογραφική ομάδα “UNFOLLOW”)ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ !!
Μετά και από την έκδοση αμετάκλητου παραπεμπτικού βουλεύματος 1109 σελίδων στις αρχές του Φεβρουαρίου, εξήντα εννιά από τα προφυλακισθέντα καθάρματα της ναζιστικής Χρυσής Αυγής παραπέμπονται σε δίκη, με δικάσιμο να ορίζεται εντός του προσεχούς μήνα.
Η δίκη αυτή έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση και οριακά προτού παρέλθει το 18μηνο προφυλάκισης των φασιστών, τους οποίους η ακροδεξιά συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είχε αποφασίσει να μαντρώσει μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά (με ένα μαχαίρι που είχε πάνω του 440.000 αποτυπώματα ψηφοφόρων) και την έκρηξη του αντιφασιστικού κινήματος, μιας και η ΝΔ έχανε πελατολόγιο από το νεοναζιστικό ‘’αδελφό κόμμα’’.
Είχε εμφανιστεί τότε το σύντομο ανέκδοτο του αντιφασιστικού κράτους-εγγυητή της νομιμότητας που ‘’καταδίκαζε τα άκρα και θωράκιζε τη δημοκρατία’’ συλλαμβάνοντας ηγετικά στελέχη της ναζιστικής συμμορίας, ενώ στην πραγματικότητα άλλαζε απλώς τους όρους με τους οποίους χρησιμοποιούσε τα αγαπημένα του παιδιά: το βόθρο του παρακράτους.
Το αντιφασιστικό κίνημα ευτυχώς δεν εφησύχασε και δεν άφησε χώρο στους φασίστες να παίξουν το χαρτί της θυματοποίησης και να εκμεταλλευτούν πολιτικά τις συλλήψεις σαν δήθεν ήρωες και αντισυστημικοί (έγιναν και οι φασίστες αντισυστημικοί!). Ωστόσο δε θα πρέπει να τρέφει αυταπάτες για δήθεν τσάκισμα του φασισμού μέσα από δικαστικές αίθουσες και με τη συνδρομή της αστικής δικαιοσύνης (να θυμίσουμε πως ο ένας εκ των τριών εφετών καταψήφισε την έκδοση του βουλεύματος) και του σωφρονιστικού μηχανισμού (που αποτελείται κατά 50% από φασίστες ψηφοφόρους).
Σε καμιά περίπτωση δε μειώνουμε τη συνεισφορά της πολιτικής αγωγής στον αντιφασιστικό αγώνα, ούτε και τα πλήγματα που έχει δημιουργήσει στο νεοναζιστικό μόρφωμα. Ούτε και μας χαλάει να βλέπουμε τους ναζί πίσω από τα κάγκελα, όσο επιεικής και αν είναι αυτή η κατάληξη για έναν φασίστα. Εκείνο όμως που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι πως ο φασισμός δεν είναι απλώς μια εγκληματική οργάνωση, αλλά ένα φαινόμενο βαθιά πολιτικό. Είναι η εφεδρεία του κεφαλαίου, το ανάχωμα στις συστημικές του κρίσεις και επιστρατεύεται κάθε φορά για να πνίξει – με μαχαίρια ή γραβάτες – κάθε διεκδίκηση του κόσμου της εργασίας, αποπροσανατολίζοντας τους ‘’από κάτω’’ σχετικά με τα αίτια της εξαθλίωσής τους και βυθίζοντας την κοινωνία στο βούρκο του κανιβαλισμού.
Ας μην παραβλέπουμε λοιπόν πως οι φασίστες δεν είναι απλώς μερικοί μαχαιροβγάλτες με ξυρισμένο κεφάλι, αλλά τα καλύτερα μαντρόσκυλα των αφεντικών και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται. Όχι μόνο με δικογραφίες και βουλεύματα, αλλά με καθημερινούς αγώνες, συλλογικούς και αδιαμεσολάβητους. Στους δρόμους, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, στα γήπεδα, στις ανθρώπινες σχέσεις.
Γιατί τον εκφασισμό και τη σήψη που αναδίδει αυτή η κοινωνία δε θα τα ξεριζώσει καμιά έδρα σε κανένα δικαστικό μέγαρο, ούτε και κανένας θεσμός του συστήματος που τον γεννά και τον θρέφει. Όσο για τους 338.000 σκατόψυχους που ψήφισαν ξανά τους φασίστες, να ξέρουν ότι θα μας βρίσκουν κάθε μέρα απέναντί τους.
Έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς με όλα τα πρόσωπα του φασισμού που μολύνουν αυτόν τον κόσμο. Και δεν έχουμε διάθεση να κάνουμε πίσω.

Διοργανωση: ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ – ανατρεπτική πρωτοβουλία νέων

Στηρίζει ο: Αντιφασιστικός Συντονισμός Επιτροπών- Συλλογικοτήτων-Πρωτοβουλιών Αθήνας-Πειραιά

(Τρόποι πρόσβασης: Προαστιακός και μετρό- στάση Παλλήνη, Υπεραστικά λεωφορεία- στάση λύκειο Παλλήνης, Μπλε λεωφορεία: 314 & 319 [από Δ. Πλακεντίας] – στάση στα σχολεία της Παλλήνης)

Χάρτης Google

1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΛΛΗΝΗΣ

10997160_10205947262262782_1706150983707900149_n

Φασίστες με γραβάτες ή χωρίς, την τελική απάντηση θα δώσουμε εμείς

Posted on 18 Φεβρουαρίου, 2015 by rogmesstaanatolika

Στην Παλλήνη έφτασε σήμερα ο ‘’τσεκουράτος’’ Βορίδης για να πραγματοποιήσει προεκλογική συζήτηση σε κλειστό φυσικά χώρο και χωρίς να έχει ανακοινωθεί επίσημα στην περιοχή. Ο ίδιος ως πρώην υπουργός Υγείας συνυπέγραψε στη δημιουργία μιας τεράστια ζώνης υγειονομικής φτώχειας και αποκλεισμού των ανασφάλιστων ανθρώπων από στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική φροντίδα, εξαθλίωσε (μισθολογικά και εργασιακά) το προσωπικό του ΕΣΥ και οδήγησε τα δημόσια νοσοκομεία αλλά και το προσωπικό τους στα όρια της κατάρρευσης. Εκφραστής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετείχε στο βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων και με συγκεκριμένο σχέδιο για τον ‘’τεμαχισμό’’ τους στα γενικά νοσοκομεία με ότι μπορεί συνεπάγεται αυτό!

Δεν είναι λίγες οι φορές που στην προσπάθειά του να τσιμπήσει χρυσαυγίτικους ψήφους και χειροκροτήματα ακροδεξιών έχει εξαπολύσει επίθεση στην αριστερά και στον πληττόμενο λαό που αγωνίζεται και παλεύει για την αξιοπρέπεια και τις ανάγκες του. Οι απολύσεις και η διάλυση της δημόσιας υγείας και συνολικά οι πολιτικές της εξαθλίωσης του κεφαλαίου πάνε μαζί με τον αντιδημοκρατικό ολοκληρωτισμό που θέλουν να μας επιβάλουν οι Βορίδηδες σήμερα. Οι λογικές αυτές όμως δεν χωράνε ούτε στην Παλλήνη, ούτε πουθενά! Θα μας βρίσκουν μπροστά τους σε κάθε προσπάθεια τους να μαυρίζουν τις ζωές μας !

Ρωγμές στα Ανατολικά

Δε χρωστάμε – Δεν πληρώνουμε τον Μπόμπολα!

Posted on 13 Φεβρουαρίου, 2015 by rogmesstaanatolika

Ο Μπόμπολας και η εταιρεία του REDS Α.Ε. καταληστεύουν τους κατοίκους του δήμου μας! Η ύποπτη προσπάθεια εφησυχασμού των κατοίκων, η αλαζονεία των εκάστοτε υπευθύνων και οι εγκληματικές παλινωδίες της παρούσας δημοτικής διοίκησης, όχι μόνο έδωσαν το κτήμα Καμπά στα χέρια του μεγαλοεργολάβου (ένας χώρος που θα έπρεπε να αποτελεί δημόσια περιουσία), με στόχο τη δημιουργία Mall, και που θα πλήξει καίρια την περιοχή και τους κατοίκους, αλλά πλέον ο Μπόμπολας έρχεται να δεσμεύσει από τα δημοτικά ταμεία 4,8 εκατομμύρια, θεωρώντας ότι αποζημιώθηκε ανεπαρκώς για κάποια στρέμματα που απαλλοτριώθηκαν για το χτίσιμο σχολείων.

Η απώλεια των 4,8 εκατομμυρίων από το δημοτικό ταμείο σημαίνει ότι τα δημοτικά τέλη και οι κρατικές επιχορηγήσεις, που όλοι πληρώνουμε, πάνε κατευθείαν στην τσέπη του μεγαλοεπιχειρηματία. Σημαίνει άμεσες επιπτώσεις στη ζωή μας: σημαίνει τέρμα η θέρμανση στα σχολεία, τέρμα τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, κλειστοί αθλητικοί χώροι, σκουπίδια στους δρόμους (το βλέπουμε ήδη αυτό) και συνολικά σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση των δημοτικών υπηρεσιών.

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι ο Μπόμπολας έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τους εργαζόμενους όλης της Ελλάδας: υπερκοστολογήσεις μεγάλων έργων που πληρώνονται από εμάς, αφαίμαξη με τα διόδια, αποικιακές συμβάσεις τύπου Αττικής Οδού, Κερατέα και Σκουριές με την άγρια καταστολή των κατοίκων, χρέη καναλιών και εντύπων κ.ο.κ., κ.ο.κ. Όταν μετά απ’ όλα αυτά έρχεται για να πάρει τα λεφτά μας δεσμεύοντας σχεδόν όλα τα λεφτά του δήμου, οφείλουμε μόνο ένα πράγμα να φωνάξουμε, ότι δεν του χρωστάμε, αλλά μας χρωστάει.

Οι δημοτικές αρχές και τα δημοτικά συμβουλια με τεράστια ευθύνη τόσα χρόνια, ακόμα και σήμερα προφανώς δεν ανταποκρίνονται στη σοβαρότητα της κατάστασης. Αφού για χρόνια έδιναν χώρο και χρόνο στον Μπόμπολα να δρα όπως θέλει, τώρα έρχονται πολλοί σύμβουλοι (ακόμα και κάποιοι που στηρίζουν την ανέγερση Mall) να δηλώσουν …αντίθετοι στην κλοπή των χρημάτων μας, αλλά αυτό που ζητάνε είναι μια απλή διαπραγμάτευση για να πάρει τελικά γη και όχι χρήμα, σαν να του χρωστάμε.

Στους κατοίκους της περιοχής μας πρέπει να είναι σαφές ότι δεν περιμένουμε από κανέναν Δήμο να έρθει σε πραγματική σύγκρουση με τα συμφέροντα του μεγαλοεργολάβου, αφού όπως φαίνεται ούτε τέτοια πρόθεση έχουν έχοντας αφήσει τόσον καιρό να περνά, αλλά ούτε και αντιτίθενται εν γένει στην επιβολή των επιχειρηματικών συμφερόντων με το Mall έναντι των αναγκών των κατοίκων.

Για εμάς, τους μαθητές, τους εργαζόμενους, τους νέους ανθρώπους, υπάρχει μόνο μία λύση. Ας καταλάβει ο Μπόμπολας και ο κάθε Μπόμπολας ότι

Δεν πρόκειται να πάρει ούτε ένα ευρώ από εμάς!
Δεν θα χαρίσουμε και δεν θα χαριστούμε στους μεγαλοεργολάβους!
Δεν πρόκειται να τον αφήσουμε να χτίσει Mall στο κτήμα Καμπά, που θα σημάνει περιβαλλοντική καταστροφή, περαιτέρω υποβαθμίση στη ζωή των εργαζόμενων και που θα δώσει την χαριστική βολή στην ήδη δοκιμαζόμενη αγορά μας.

Τα προηγούμενα χρόνια οι κάτοικοι πάλεψαν και πέτυχαν να μην ανεγερθεί το Mall. Να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα, να πάρουμε πίσω το κτήμα και να το χρησιμοποιήσουμε για τις ανάγκες εργαζομένων και νεολαίας!

Καλούμε όλους τους κατοίκους να υψώσουμε συλλογικά ανάστημα κόντρα στα συμφέροντα του Μπόμπολα, να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να ζούμε αξιοπρεπώς στη γειτονιά μας! Να μην τον αφήσουμε να κλέψει τα τέλη που εμείς πληρώνουμε με τόση δυσκολία! Γνωριζόμαστε, πήγαμε και πάμε στα ίδια σχολεία, συναντιόμαστε στη γειτονιά καθημερινά – είναι η ώρα να ξανασυναντηθούμε, να συζητήσουμε και να δράσουμε συλλογικά, για να κερδίσουμε όσα μας ανήκουν! Ο δρόμος των λαϊκών συνελεύσεων έχει ανοίξει τα τελευταία χρόνια και ξέρουμε καλά πως έτσι μόνο μπορούμε να νικάμε όποιο «μεγαθήριο» έρχεται να τσακίσει τα δικαιώματά μας.

Σας καλούμε σε μία πρώτη συνάντηση αύριο Σάββατο στο 1ο Λυκείο Παλλήνης στις 19:00.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ –ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό

Posted on 4 Δεκεμβρίου, 2014 by rogmesstaanatolika

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ «ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ!

Ένας νέος άνθρωπος, 20 χρονών περίπου, αυτήν τη στιγμή παλεύει κάνοντας μια σκληρή απεργία πείνας. Λέγεται Νίκος Ρωμανός, είναι αναρχικός, καταδικασθείς για ληστεία σε τράπεζα στην Κοζάνη, κι ας δούμε τι διεκδικεί με ύστατο μέσο το ίδιο το σώμα του.
Όντας κρατούμενος έδωσε πανελλήνιες και πέρασε σε μια σχολή του ΤΕΙ Αθήνας. Μάλιστα το υπουργείο Δικαιοσύνης έδωσε σε αυτόν και στους άλλος επιτυχόντες κρατούμενους ένα επίδομα 500 ευρώ. Ο Ρωμανός αρνήθηκε αυτήν την κρατική δήθεν γενναιοδωρία υπερασπιζόμενος τις πολιτικές του αρχές.
Από ‘κεί κι έπειτα, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι κρατούμενοι επιτυχόντες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δικαιούνται εκπαιδευτικές άδειες, για να παρακολουθούν τις σχολές τους. Το υπουργείο Δικαιοσύνης στερεί από το Ρωμανό αυτό το κατοχυρωμένο δικαίωμά του παραβιάζοντας ακόμα και τους δικούς του νόμους.
Διεκδικώντας αυτό το δικαίωμα ο Ρωμανός κάνει απεργία πείνας από τις 10 Νοέμβρη. Επιλέγει συνειδητά να θέσει ως όργανο πάλης για την αξιοπρέπεια το ίδιο του το κορμί. Απεργία πείνας έκανε και ένας ακόμα κρατούμενος, ο Ηρακλής Κωστάρης, ο οποίος για πάνω από δυο χρόνια έπαιρνε κανονικά εκπαιδευτικές άδειες, αλλά πρόσφατα αυτές διακόπηκαν με μόνο πρόσχημα τη δραπέτευση Ξηρού.
Πρόκειται για ένα δικαίωμα που μπορεί να είναι μια «ανάσα ελευθερίας» για τους ανθρώπους που στοιβάζονται στις απάνθρωπες συνθήκες των φυλακών.
Εδώ και μερικές μέρες ο Ρωμανός νοσηλεύεται φρουρούμενος (ακόμα και οι γιατροί του ελέγχονται αυστηρά από τους ένοπλους φρουρούς του). Οι ιατρικές ανακοινώσεις χτυπάνε συναγερμό, η υγεία του βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, απειλείται η ζωή του. Η εισαγγελέας των φυλακών διατάζει υποχρεωτική σίτιση. Διεθνώς η υποχρεωτική σίτιση είναι καταγεγραμμένο βασανιστήριο. Η «δικαιοσύνη» διατάζει, δηλαδή, βασανισμό κρατουμένου και πετά το μπαλάκι στους γιατρούς, ενώ υπεύθυνη για ό,τι συμβαίνει στη διάρκεια της απεργίας πείνας είναι αυτή και η κυβέρνηση.
Όσο οι μέρες περνάνε και η κατάσταση για την υγεία και τη ζωή του Ρωμανού χειροτερεύει, η κυβέρνηση, η «δικαιοσύνη» και ο Παπούλιας έχουν τη ζωή του στα χέρια τους. Με την πεισματική, δολοφονική άρνησή τους αναιρούν ακόμα και τους δικούς τους νόμους φανερώνοντας πόσο εκδικητική είναι αυτή η στέρηση δικαιώματος στο Ρωμανό, σε συνέχεια του άγριου ξυλοδαρμού του ίδιου και των άλλων τριών συλληφθέντων για τη ληστεία τράπεζας στην Κοζάνη.
Επειδή στα Μ.Μ.Ε. αναπτύσσεται μια άθλια ρητορεία περί «επικινδυνότητας» του κρατούμενου, έχει αξία να τονιστεί ότι ακόμα και ο εισαγγελέας που δίκασε την υπόθεσή του παραδεχόταν ότι: «πρώτη φορά βλέπω ληστεία που να αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους, κατά δε την καταδίωξη, ενώ είχαν το επάνω χέρι διαθέτοντας βαρύ οπλισμό, ούτε πυροβόλησαν τους αστυνομικούς που τους καταδίωκαν ούτε χρησιμοποίησαν τον όμηρο σαν ασπίδα για να διαφύγουν…». Αυτό για να διαλύονται τα τρομολαγνικά μυθεύματα, τη στιγμή που ο Χριστοφοράκος, ο Σαραλιώτης (συνεργός στη δολοφονία Γρηγορόπουλου) και άλλοι τέτοιοι κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Το κράτος με αυτήν του την κίνηση εντείνει τον αυταρχισμό και την περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και επιχειρεί να στείλει μήνυμα σε όλη την κοινωνία ότι θα διαχειρίζεται τις ζωές μας με τον πιο βάρβαρο τρόπο. Η υπεράσπιση του δίκαιου αιτήματος του Ρωμανού συμπυκνώνει μια αναγκαία για όλους πολιτική μάχη: τη μάχη για την ανατροπή του ολοκληρωτισμού με τον οποίο κυβέρνηση και κεφάλαιο «ντύνουν» την κοινωνική εξαθλίωση.

• ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ!
• ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ. (Στηρίζοντας τον αγώνα του Ρωμανού έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας τρεις ακόμα αναρχικοί κρατούμενοι, οι Γ. Μιχαηλίδης, Α. Μπουρζούκος, Δ. Πολίτης.)

Ρωγμές στα Ανατολικά – Ανατρεπτική Πρωτοβουλία Νέων

Με αυτή μου την επιλογή, τα πολιτικά χαρακτηριστικά της οποίας συγκεκριμενοποιούνται στον ίδιο τον τίτλο του κειμένου («Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας»), δίνεται η δυνατότητα να ανοίξει ένα μέτωπο αγώνα σε μια χρονική συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη για όλους μας.
Ας πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: αν κάτι εκμεταλλεύεται το κράτος, αυτό δεν είναι άλλο από την αδράνεια που πλέον έχει μονιμοποιηθεί ως μια φυσιολογική συνθήκη.[…]

«Εκείνο το βράδυ με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα είδαμε πολλά αστέρια να πέφτουν διαγράφοντας τις δικές τους χαοτικές διαδρομές. Κι εμείς μετρούσαμε και ξαναμετρούσαμε, κάναμε ευχές, υπολογίζαμε τις πιθανότητες. Το ξέραμε ότι η επιθυμία μας για μια ελεύθερη ζωή έπρεπε να περάσει πάνω από όλα όσα μας καταπιέζουν, μας δολοφονούν, μας καταστρέφουν, γι’ αυτό βουτήξαμε στο κενό, όπως ακριβώς τα αστέρια που βλέπαμε να πέφτουν.
Από τότε άπειρα αστέρια πέσαν, μπορεί να ήρθε η ώρα να πέσει και το δικό μας, ποιος ξέρει; Αν είχαμε έτοιμες τις απαντήσεις δε θα γινόμασταν αυτό που είμαστε αλλά ιδιοτελή καθάρματα που θα διδάσκαμε στους ανθρώπους τρόπους να γίνουν τρωκτικά που τρώγονται μεταξύ τους όπως κάνουν σήμερα.
Τουλάχιστον εμείς παραμένουμε ακόμα απόλυτοι και πεισματάρηδες όπως οι άνθρωποι της πάστας μας. Και όσοι από εμάς με έναν πόνο έκλεισαν τα μάτια τους και ταξίδεψαν μακριά, παραμένουν με το βλέμμα κολλημένο σε εκείνον το βραδινό ουρανό που κοιτάζαμε και εμείς. Και μας βλέπουν να πέφτουμε, αστέρια όμορφα και λαμπερά. Τώρα ήρθε η σειρά μας. Τώρα πέφτουμε χωρίς δισταγμό.»

Νίκος Ρωμανός, ανακοινώντας την απεργία πείνας, 10/11/2014

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ «ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ! ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ 2/12 6μ.μ. στο ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ!

Posted on 2 Δεκεμβρίου, 2014 by rogmesstaanatolika

Ρωγμές στα Ανατολικά – Ανατρεπτική Πρωτοβουλία Νέων

Νίκος Ρωμανός, ανακοινώντας την απεργία πείνας, 10/11/2014

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Posted on 27 Νοεμβρίου, 2014 by rogmesstaanatolika

Εννιά Αυγούστου, Φέργκιουσον, κομητεία Σαίντ Λούις, Μιζούρι ΗΠΑ. Ο δεκαοχτάχρονος αφροαμερικανός Μάικλ Μπράουν δολοφονεται εν ψυχρώ με έξι σφαίρες από τον μπάτσο Ντάρεν Γουίλσον, άοπλος, με τα χέρια του ψηλά. Η οργισμένη μαύρη νεολαία εξεγείρεται. Το Φέργκιουσον φλέγεται. Το Φέργκιουσον, που ανήκει στην ένατη πιο διαχωρισμένη μητροπολιτικά αστική περιοχή στις ΗΠΑ μεταξύ μαύρων και λευκών. Το Φέργκιουσον, όπου το 24% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχιας. Το Φέργκιουσον, όπου το 60% των κατοίκων είναι μαύροι, αλλά το 94% των μπάτσων αποτελείται από λευκούς, ενώ μόλις ένας στους εννιά δημοτικούς συμβούλους είναι μαύρος. Το Φέργκιουσον, όπου το 92% των ελέγχων στο δρόμο αφορούν αποκλειστικά μαύρους πολίτες. Αριθμοί που εκτός από ανυπολόγιστο ανθρώπινο πόνο, συμπυκνώνουν τη διπλή καταπίεση, φυλετική και ταξική, που υφίστανται εφ όρου ζωής οι μαύροι πολίτες του δομικά ρατσιστικού κράτους των ΗΠΑ.

Τρεις μήνες αργότερα, στις 24 Νοεμβρίου, σε περίπου 120 πόλεις σε όλη τη χώρα συγκεντρωμένα πλήθη αναμένουν την απόφαση της δικαιοσύνης για το αν ο δολοφόνος του Μάικλ διέπραξε κάτι το αξιόποινο ώστε να παραπεμφθεί σε δίκη(!). Το δικαστικό σώμα αποτελούνταν από δώδεκα ενόρκους, εννιά λευκούς, τρεις μαύρους. Για την a priori αθώωση απαιτούνταν εννιά υπέρ. Το δε Φέργκιουσον είχε ήδη κηρυχτεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Μπάτσοι και εθνοφρουρά, πάνοπλοι, με βόμβες καπνού και δακρυγόνα, με τεθωρακισμένα, drones και ελικόπτερα έχουν ήδη καταλάβει το μικρό προάστιο. Την απόφαση ανακοινώνει ο εισαγγελέας Μακ Κάλοχ, προερχόμενος από οικογένεια λευκών αστυνομικών: κανένας πιθανός λόγος για να ασκηθεί δίωξη στον Γουίλσον. Κανείς δεν ξαφνιάζεται.

Ακολουθούν 4,5 λεπτά σιγής. 4,5 λεπτά για τις 4,5 ώρες που το κορμί ενός δεκαοχτάχρονου παιδιού κείτονταν άψυχο στην άσφαλτο από τις σφαίρες των προστατών της τάξης. Ύστερα οι δρόμοι γεμίζουν. Κτίρια φλέγονται. Περιπολικά αναποδογυρίζονται. Η πόλη φωτίζεται, ενώ τη δονούν οι φωνές χιλιάδων θυμάτων χρόνιας εκμετάλλευσης και αποκλεισμού: “No justice, no peace”, “Black lifes matter” και “Hands up, don’t shoot”, όπως φώναζε και στον δήμιό του ο Μάικλ. Το έργο των δυνάμεων καταστολής φυσικά συνδράμουν και τα καθάρματα της Κουκλουξ Κλαν, που με την κάλυψη των μπάτσων βγήκαν από τις τρύπες τους ‘‘για να προστατέψουν τις περιουσίες των λευκών’’.

Το άψυχο κορμί του Μάικλ Μπράουν μόνο μεμονωμένο περιστατικό δεν είναι, όπως αρέσκονται να προπαγανδίζουν κάθε λογής συστημικοί παπαγάλοι. Οι Kajeime Powell (ετών 25), Vonderrit Myers (ετών 18), Tanesha Anderson (ετών 37), Tamir Rice (ετών 12) και Akai Gurley (ετών 28) είναι μερικοί από τους αφροαμερικανούς δολοφονημένους από την αστυνομία μόνο μέσα στο 2014. Και η αιματοβαμμένη λίστα δεν έχει τέλος.

Για εμάς δεν πρόκειται για στατιστική. Αντίθετα, αποκρυσταλλώνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο την καταπίεση και τον ρατσισμό που υφίστανται αυτοί οι άνθρωποι σε κάθε τομέα της ζωής τους. Όπως επίσης καταδεικνύει τον ουσιαστικό ρόλο της αστυνομίας και του κράτους στην διαιώνιση ενός συστήματος ακραιφνούς ανισότητας στην κατοχή πλούτου και εξουσίας. Παρά τα 150 χρόνια από την κατάργηση της δουλείας στις ΗΠΑ οι άνθρωποι αυτοί είναι ακόμα σκλάβοι. Είναι οι περισσευούμενοι, οι περιθωριοποιημένοι, οι καταδικασμένοι στην εξαθλίωση, που δεν έχουν άλλο βίωμα από την αδικία, που οι ουρανοξύστες και τα λαμπερά φώτα τους θυμίζουν μόνο την ζωή που δεν μπορούν να έχουν, γιατί είναι μαύροι, γιατί γεννήθηκαν στη λάθος μεριά του καπιταλισμού. Είναι αυτοί που βγαίνοντας από το σπίτι τους ξέρουν ότι μπορεί να μη γυρίσουν, ότι μπορεί να πέσουν νεκροί από τα πυρά κάποιου μπάτσου, όπως τόσοι άλλοι ίδιοι με αυτούς. Με δεδικασμένο υπέρ του δολοφόνου.

Όσες Πράξεις Πολιτικών Δικαιωμάτων και αν υπογραφτούν, όσοι μαύροι Πρόεδροι και αν εκλεχθούν, όσοι μαύροι κι αν γίνουν αρχηγοί της αστυνομίας ή δημοτικοί σύμβουλοι, η καταπίεση και ο φυλετικός διαχωρισμός δεν θα εξαλειφθούν. Όπως δεν εξαλείφθηκαν δεκάδες χρόνια τώρα. Γιατί αν έχει μία ουσία ο ρατσισμός αυτή συνίσταται στο να νομιμοποιεί την εκμετάλλευση και την εξαθλίωση του ‘‘κατώτερου’’, στο να δικαιολογεί την ύπαρξη του δυνάστη και την κυριαρχία του πάνω στον σκλάβο. Για αυτό και είναι από τους ακρογωνιαίους λίθους του καπιταλιστικού συστήματος.

Η μαύρη νεολαία για μία ακόμη φορά θάβει τους νεκρούς της με οργή αντί για δάκρυα και αντί θρήνου εξεγείρεται ενάντια σε αυτούς που ανέκαθεν της αρνούνταν το μέλλον. Οι φτωχοδιάβολοι αυτού του κόσμου αποφάσισαν να επιτεθούν χωρίς έλεος σε ό,τι τους κλέβει τη ζωή, σε ό,τι τους αναγκάζει να ζουν με σκυμμένο κεφάλι, αφανείς, εξαθλιωμένοι. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η σπίθα που άναψαν οι εξεγερμένοι δούλοι, οι μαύροι εργάτες γης, το Black Movement, οι Μαύροι Πάνθηρες, ο Μάρτιν Λούθερ Κινκγ, η Ρόζα Παρκς, ο Μάλκομ Χ και τόσοι άλλοι φωτίζει ξανά τους δρόμους του Φέργκιουσον. Το αίμα τόσων νεκρών και τόσων αγώνων κυλάει ακόμα και ζητά λυσσασμένα δικαιοσύνη. Μαζί με όλους τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Μαζί με όλους τους εξεγερμένους όπου γης. Και εμείς διαλέξαμε πλευρά.

ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 16/11

Posted on 13 Νοεμβρίου, 2014 by rogmesstaanatolika

ΕΝΑ | ΔΥΟ | ΤΡΙΑ | ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

Μιας και μια παρανόηση επαναλαμβάνεται και η επέτειος πλησιάζει: η αλήθεια είναι πως το σύνθημα «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το 73» ακούγεται ανιστόρητο. Το αρχικό σύνθημα όμως δεν είναι αυτό. Είναι «Ένα, δύο τρία, πολλά Πολυτεχνεία, η χούντα δεν τελείωσε το 73», τη χρονιά δηλαδή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Το σύνθημα δήλωνε πως το Πολυτεχνείο δεν θα έπρεπε να είναι μια αναλαμπή εξέγερσης ούτε όσοι συμμετείχαν σε αυτό να επαναπαύονται στις αγωνιστικές τους δάφνες: δεν σημαίνει πως επειδή εκτόνωσαν άπαξ την αγωνιστική τους ορμή, ο αγώνας τελείωσε.

Η αντιδικτατορική πάλη χωρίζεται σε δύο περιόδους και σε δύο γενικά παρατάξεις, αντίθετες μεταξύ τους, αλλά και
σφιχταγκαλιασμένες στον πολιτικό χωροχρόνο. Η πρώτη είναι η περίοδος και η παράταξη των λυγμών της προδομένης δημοκρατίας. Η δεύτερη (κυρίως από το ‘71 περίπου και μετά) είναι η περίοδος – η παράταξη μιας νέας επαναστατικής επαγγελίας που αρχίζει να σιγοτραγουδά σε διάφορες παραλλαγές.

Στην πρώτη ηγεμονεύουν οι διαμαρτυρίες για τον καταποντισμένο εκσυγχρονισμό του μεταπολεμικού αστικού συστήματος. Περισσεύουν οι κατάρες, οι αλληλοκατηγορίες και οι μικρομεσαίες προσδοκίες του ευρύτερου «δημοκρατικού στρατοπέδου» (αντιδεξιού και αριστερού) γύρω απ’ την επιστροφή της χαμένης άνοιξης (ή του Καραμανλή), την εθνική συμφιλίωση και τον εξευρωπαϊσμό (δυτικόστροφο, αριστερόστροφο ή ανάμικτο), γύρω απ’ τα πολύμορφα οράματα των κοινωνικών συμβολαίων και τα
εξόριστα στιχάκια του εκδημοκρατισμού.

Η δεύτερη παράταξη φωτίζεται απ’ τις παλιές και τις καινούριες υποσχέσεις των αντάρτικων, απ’ τον κόκκινο Οκτώβρη και τα μαύρα μάτια του Τσε, απ’ τις ξαναγεννημένες, σοφές και ταυτόχρονα αμάθητες, επαναστατικές απόπειρες σαν του Μάη. Είναι αυτή που γεννιέται μες στα χαράματα μιας νέας ιστορικής εποχής, της καθ’ αυτό, θα λέγαμε, «εργατικής εποχής» της ανθρωπότητας, με λίγα λόγια της σημερινής εποχής.

Η δικτατορία ηττήθηκε κι ανατράπηκε γιατί τελικά ο επαναστατικός αγώνας, η ριζική επαναστατική προοπτική, μπήκαν ξανά στη ζωή. Απείλησαν μ’ ένα καινούριο ξεκίνημα.

Οι ιστορικές αδυναμίες της νέας επαναστατικής εξαγγελίας, ο πρωτολειακός χαρακτήρας μιας συνολικής επαναστατικής ανασυγκρότησης, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, η ηγεμονία του «εκσυγχρονιστικού» ή μαχητικού, αριστερού ρεφορμισμού, έκριναν και το χαρακτήρα της δικής μας μεταπολίτευσης, μαζί με πολλά άλλα ασφαλώς πολύ σπουδαιότερα, μαζί με την εξέλιξη του μεγάλου Οκτώβρη, τον Μάη, το Βιετνάμ, την επανάσταση των γαρυφάλλων κ.λπ.

Στη χώρα μας (όπως άλλωστε στην Ισπανία, στην Πορτογαλία κλπ) σφραγίστηκε η νίκη και η χρησικτησία της πρώτης αντιδικτατορικής παράταξης πάνω στη δεύτερη, της πρώτης περιόδου πάνω στη δεύτερη. Τελικά, η νίκη αυτή επέβαλε ένα σύστημα, που αντικειμενικά διέψευσε όλες τις αυθεντικές προθέσεις και τις φλογερές επιδιώξεις των αγωνιστών ακόμα και της πρώτης αντιδικτατορικής παράταξης.

Η μεταπολίτευση γεννήθηκε από το αίμα των ανυπότακτων ανθρώπων, αλλά πήρε το κυρίαρχο σχήμα της από τη σύγχρονη βιομηχανία της πλαστικής πολιτικής χειρουργικής. Αρκετοί, ως γνωστόν, από τους αγωνιστές της δεύτερης περιόδου, της δεύτερης παράταξης, απέκτησαν
επίση-μα επώνυμα.

Όμως,η ελπίδα μπορεί να έρθει μόνο από τη μαζική αντίδραση του λαού, στην πάλη του για δικαιώματα ,ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια. Η αποτυχία των κομμάτων εξουσίας είναι πλήρης και η μόνη εξυπηρέτηση που μπορούν να προσφέρουν είναι να αποσυρθούν από το προσκήνιο. Ελπίδα υπάρχει στην αριστερά, υπάρχει στη νεολαία. Οι νέοι θα κάνουν τα δικά τους πολυτεχνεία. To διάστημα 19671972 δεν υπήρχε αντίδραση γιατί κυριαρχούσε ο φόβος κι η υποταγή. Κάποια στιγμή έσπασε ο φόβος και έγινε η εξέγερση. Η νεολαία και τώρα φοβάται αλλά ήδη όπως το Δεκέμβρη του ’08 εμφάνισε τα πρώτα σπαράγματα αντίστασης, με μικρή όμως διάρκεια και χωρίς στόχο. Κάτι αντίστοιχο θα ξαναγίνει και τώρα γιατί ο στόχος σταδιακά γίνεται όλο και πιο σαφής από την
ίδια την πραγματικότητα και βαθαίνει πολιτικά.

Οι ίδιοι οι σημερινοί σκληροί όροι της πάλης για επιβίωση και ελευθερία, η εντεινόμενη χρεοκοπία της αγίας αγοράς και του νεοκυνισμού επιβάλλει στις νέες γενιές των εργαζομένων να αποτινάζουν την κούραση από τις τόσες φλυαρίες για το πανεθνικό πανσχολικό «Πολυτεχνείο». Τις ωθεί ξανά και ξανά στα μεγάλα αγωνιστικά γεγονότα και όχι στα σήριαλ της κομματικής ιστορικής αυτοδικαίωσης ή της πολιτικής χαμοζωής, προκειμένου να απαντήσουν στα ερωτήματα του μέλλοντος τους.

ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ

Κυριακή 16/11/2014 5:30μμ
1ο Λύκειο Παλλήνης ( 16ο χλμ Λ. Μαραθώνος)

Θα μιλήσουν οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου:
Μάρταλης Σωτήρης
Κατινστάρος Τάσος

FACEBOOK EVENT